IJsselstein, 21 februari 2024
Lieve Isa,
Je zegt vaak sorry tegen ons. Veel te vaak, als je het aan mij en aan je moeder vraagt. Het is eigenlijk je standaard antwoord geworden, als wij ergens iets op zeggen.
“Isa, wil je je schoenen bij de voordeur leggen?”
“Sorry!”
“Isa, tijd om naar boven te gaan om je tanden te poetsen!”
“Sorry!”
“Isa, wil je je broodtrommeltje nog even op het aanrecht zetten?”
“So-o-o-rry!”
En elke keer vertellen we je dat dat niet iets is waar je sorry voor hoeft te zeggen. Dat je niks verkeerd hebt gedaan, en dat we ook zeker niet boos op je zijn.
En ik hoop maar dat je dat ter harte neemt. Het is namelijk heel makkelijk om maar alles voor anderen te doen, alleen maar omdat ze het vragen. Maar dat is niet hoe je moeder en ik je (willen) opvoeden.
Dus je hoeft geen sorry te zeggen.
En je mag best af en toe stout zijn.
En eigenwijs.
Wij zijn er om je bij te sturen. Niet om alles voor je te beslissen.
Ik hou van je!
Papa