IJsselstein, 16 juni 2023
Lieve Isa,
Afgelopen week deed je weer mee aan de Avondvierdaagse. En, hoewel het echt niet op elk moment even leuk was, heb je het volgens mij heel erg naar je zin gehad.
Maandag, dinsdag en woensdag waren allemaal een beetje hetzelfde. We verzamelden om 18.30 bij het zwembad, en een paar minuutjes later vertrokken we weer. Maandag hebben we ongeveer 5 kilometer gelopen. Dinsdag een klein beetje minder. Woensdag een stuk meer; dat was wel 6,5 kilometer!
En je hebt flink geklaagd. Je benen waren moe. Het was warm (klopt, het was elke dag ongeveer 27 graden). Je kreeg last van je teen, je been, je lies, je kies. Je wilde opgetild worden. Dat laatste heb ik niet gedaan, omdat ik vond dat je echt zelf je medaille moest verdienen. Maar ondanks je klachten, heb je elke dag het hele stuk zelf gelopen.
Dinsdag heeft oma Elma ook met ons meegelopen. Dat vond je natuurlijk beregezellig. Lekker hand in hand met oma. Heb ik wat leuke foto’s van kunnen maken.
En ‘s avonds was je wel moe, maar viel je toch niet lekker in slaap. Je had de volgende ochtend ook moeite met opstaan daardoor, en je was op die momenten niet echt de gezelligste.
Gisteren was de laatste dag. En de laatste dag van de Avondvierdaagse is feest! Het was nog steeds warm, en je benen waren nog steeds moe, maar je had er veel zin in. Het voelde vandaag niet als ‘ik moet wandelen’, maar ‘ik ben zo klaar’. Misschien niet het beste sentiment, maar je was lekker vrolijk.
De laatste wandeltocht is een stuk korter, maar vier kilometer. We beginnen niet bij het zwembad, maar bij het Podium. Het laatste stuk gaat ook door de stad, waar mensen staan te juichen en waar muziek wordt gespeeld. Onderweg wordt er ook lekker veel gesnoept.
Bij het Fulcotheater stonden mama en Wes. Zij hadden een roze roos en een reep chocola voor je meegenomen, en liepen daarna met ons het laatste stukje mee naar het Podium. Daar werd er ook muziek gedraaid. De burgemeester stond er om foto’s te maken met de kinderen, en juf Evelien stond klaar met een ijsje en je medaille. Dit keer een andere medaille dan vorig jaar. Dit is namelijk de tweede keer dat je de Avondvierdaagse uitloopt, dus dit keer stond er een 2 op je medaille.
We zijn nog even op het Podiumterrein gebleven, totdat jij en Wes allebei moesten plassen. We zijn na het plassen naar huis gegaan. Jij hebt nog even met opa Erik gebeld, en je bent nog even in bad gegaan om af te spoelen. Daarna viel je in een diepe slaap.
En vanochtend was je blij en leek je uitgerust. Je wilde heel graag je nieuwe medaille mee naar school nemen, wat natuurlijk mocht en superleuk is. Op school was je niet de enige die z’n nieuwe medaille wilde laten zien.
Het was nogal een stuk, 20 kilometer in totaal. Maar je hebt het helemaal gedaan, Ies. Helemaal zelf. Ook al was het niet op elk moment leuk. Je hebt doorgezet, en de medaille heb je helemaal zelf verdiend.
Ik hou van je!
Papa