IJsselstein, 13 juni 2022
Lieve Isa,
Afgelopen zaterdag waren we bij een feest van je dansschool. Dansja bestaat 10 jaar, en dat moest gevierd worden. Ze hadden wat oud-Hollandse spelletjes neergezet, er waren natuurlijk dansworkshops en er was heel veel snoep. En er was een loterij.
De hele middag was best leuk. Mama en ik hadden er niet heel veel te doen, maar voor Wes en voor jou was er meer dan genoeg te doen. Jij hebt een glowstickdans gedaan, in de donkere danszaal. Je hebt ook gejumpt op kleine trampolines. Je hebt gegeten, gedronken en gesnoept. Je hebt nog een mooie tekening ingekleurd, en je hebt ook nog nieuwe kleren en een bidon gekregen. De bidon kreeg je van Dansja, de kleren van mama.
Het feest duurde van 14.00 tot 17.00. Rond 16.30 begon de laatste activiteit: de loterij. Er werden nummers omgeroepen, en als je dat nummer op je lootje had, dan won je een prijs. Dat duurde best lang, want er waren heel veel lootjes die niet gebruikt werden.
Maar toen de laatste prijs vergeven was, werd duidelijk dat jij niks had gewonnen. Dat kwam wel even aan. Je bent toen nog naar de lootjes-dame gegaan om te vragen of er iets mis was, en ze misschien toch je lootje hadden getrokken, of dat die uit de schaal was gevallen.
Nee, alles was goed gegaan…
Wij maakten ons klaar om terug naar huis te fietsen. En bij de fiets kreeg je het even te zwaar. Je moest heel hard huilen en had heel veel knuffels nodig. We vertelden je dat je bij een loterij nooit weet of je iets wint of niet. En dat het leuke van zo’n loterij vooral is dat je van tevoren kan dromen wat je doet als je gewonnen hebt.
Nou, dat hielp niet echt op dat moment. Maar je werd wel wat rustiger. Dus we zijn op de fiets gestapt en naar de stad gefietst. Het was nog 24 graden, dus we hebben een lekker ijsje gehaald. Dat smaakte wel. Je kon zelfs weer een beetje lachen (toen Wes de slagroom van mijn ijsje op de grond gooide).
Teleurstellingen zijn helaas onderdeel van het leven. Als je er goed mee kan omgaan, wordt alles makkelijker.
Ik hou van je!
Papa