IJsselstein, 6 februari 2022
Lieve Isa,
Je hebt me ontslagen van één van mijn taken. Je had klachten over hoe ik het deed, en je hebt nu liever dat mama het doet. Waar heb ik het over? Over je ‘s ochtends wakker maken.
Normaalgesproken staan we om half acht op. Jij ligt dan vaak nog te slapen, dus ik geef je een paar minuten om uit jezelf wakker te worden. Als het rond kwart voor acht is, en je bent nog niet wakker, dan kom ik naast je op bed zitten, geef je een aai over je bol, en zeg “Isa, het is tijd om wakker te worden.” Daar word je altijd wel wakker van.
Vervolgens knuffelen we even en vraag ik of je lekker hebt geslapen. Vaak wel gelukkig. Dan ga jij even naar het toilet, en doe ik het licht in je kamer aan en leg je kleren klaar voor de dag. Ik vraag nog even aan jou of dit kleren zijn die je aan wil trekken, en soms veranderen we wat. Dan help ik je met omkleden, en vervolgens gaan we samen naar beneden. Daar heeft mama eten en drinken voor je klaargezet. Beneden borstelen we ook je haar, en na je ontbijt moet je even je tanden poetsen.
Nou, best aardig programma toch? Nou, niet dus. Je wil nu dat mama je helpt met opstaan omdat je van mij “te weinig kusjes en knuffels krijgt”.
Nou, lekker dan.
Ik hou van je!
Papa