IJsselstein, 6 oktober 2021
Lieve Isa,
Af en toe vertel je ons over je leven voor IJsselstein. Nu waren we daar natuurlijk bij, en weten we daar best wat vanaf. Soms vertel je ons nadat je bij een vriendinnetje hebt gespeeld, dat je daar ook twee trappen omhoog moest om binnen te komen, net als toen we in Den Haag woonden. Maar soms vertel je ons ook dat je je oude vriendinnen mist. En je oude school. Want het was in Den Haag ook heel leuk.
En we weten niet altijd wat we daarop moeten zeggen, lieverd. Ja, het was leuk in Den Haag. En ja, je had daar ook hele leuke vriendinnen. En de huiskamer was lekker groot, daar kon je goed in rennen en zelfs fietsen. Dat kan niet in ons nieuwe huis. Maar toch dachten mama en ik dat het een goed idee was om te verhuizen. En we hebben er ook geen spijt van. Jij ook niet trouwens. Maar soms moet je van iets leuks weggaan, om iets anders, wat misschien wel leuker is, te kunnen krijgen.
Dus nu zit je op een superleuke school, net als in Den Haag. En je hebt ook hele leuke en gezellige vriendinnen, net als in Den Haag. De huiskamer is misschien kleiner dan die in Den Haag, maar we hebben nu een tuin, en je hoeft niet langs een drukke straat te lopen om bij de speeltuin te komen. Het is anders, maar net zo leuk. Misschien wel leuker. Mama en ik vinden het in ieder geval leuker.
En dat je je vriendinnen mist, dat snappen we ook. We praten dan met je, over wat je precies mist. En we kunnen ze ook nog een brief sturen, of een appje op de telefoon. En dan is het weer even goed.
Ik hou van je!
Papa