Den Haag, 27 juli 2020
Lieve Isa,
Het is ondertussen alweer een hele tijd geleden, maar je hebt een spelletje met opa Erik. Hij noemt het Circus Zanizani, en wat jullie doen is dat opa jouw handen stevig vastpakt. Jij loopt over zijn benen omhoog, en maakt dan een salto achterover! Maar dan zijn jullie nog niet klaar. Als jij je salto hebt gemaakt, moeten jullie allebei nog even buigen naar het publiek. En dan wil jij natuurlijk nog een keer. En nog een keer. Totdat opa aangeeft dat je nu wel genoeg salto’s hebt gemaakt.
Nu ben je natuurlijk niet altijd in de buurt van je opa als je een salto wilt maken, dus dan kom je naar mij toe. Je roept dan dat je Circus Zanizani wilt spelen, en dan weet ik genoeg. Ik vind het altijd wel leuk om een beetje met je te gooien, dus een salto achterover doen, draaien we onze hand niet voor om. We buigen samen, ook als er geen publiek is. En dan wil je nog een keer, en nog een keer. Totdat ik zeg dat je nu wel genoeg salto’s hebt gemaakt.
Als opa Erik niet in de buurt is, en ik ook niet, dan vraag je mama. Mama vindt het nog een beetje spannend, dus vaak doe je maar één koprol bij haar.
Vreemd genoeg word je nooit duizelig.
Nouja.
Ik hou van je!
Papa