Den Haag 13 juli 2020
Lieve Isa,
Een paar weken geleden had je een ogentest bij het consultatiebureau. De uitslag was niet helemaal duidelijk. Het leek alsof je de ene keer wel de kleine tekens goed kon zien en de andere keer niet. Dus moesten we nog een keer testen, om zeker te weten of je ogen goed zijn, of niet.
Mama en ik kwamen je samen uit school halen. We hadden nog wat tijd voordat we naar het consultatiebureau moesten, dus we zijn eerst een appelsapje gaan drinken bij het loft, een cafe in de buurt van je school. Je wilde met mij de ogentest doen, dus eventjes later zijn wij samen op mama’s fiets naar het consultatiebureau gefietst. Mama bleef achter in het loft en heeft nog een lekkere koffie gedronken.
We zijn nog bijna te laat gekomen, omdat ik een beetje onhandig was met de fiets. Ik wilde wegrijden terwijl het kettingslot nog vast zat, dus ik had een paar minuutjes nodig om die los te wrikken voordat we weg konden. Maar: we kwamen precies op tijd aan. We hebben onze handen gewassen en eigenlijk waren we toen gelijk aan de beurt..
Dit keer was er een andere kinderarts voor de ogentest. Ze legde de test nog een keer aan je uit, deed de speciale bril bij je op, en gaf je een toverstafje! En met dat toverstafje had je alle antwoorden goed. Nouja, bijna. Er was in ieder geval geen twijfel meer dat je ogen goed zijn. Ik was supertrost. Jij ook een beetje.
We zijn daarna weer teruggefietst, hebben mama bijgekletst en zijn vervolgens met z’n allen Wes gaan ophalen.
Ik hou van je!
Papa