Amsterdam, 10 september 2019
Lieve Isa,
Het heeft een tijdje geduurd, maar je hebt nu echt je eigen grotemeidenkamer. Je hebt altijd in het kleine kamertje boven geslapen, maar eigenlijk groeide je je bedje uit. De cosleeper werd ook te klein voor Wes, dus werd het tijd om van bed te wisselen.
Je hebt er een hele tijd geen zin in gehad, en mama en ik wilden je niet dwingen. Laatst, anderhalve week geleden, wilde je het wel proberen. De eerste nachtjes was het heel erg wennen, maar het gaat steeds beter!
Je vond het aan het begin nog niet zo leuk op je nieuwe kamer. Maar, je hebt nu een grotemeidenbed, waar je moeder of ik bij kan komen liggen. Als je je een beetje eenzaam voelt, komt een van ons twee er lekker bijliggen, en dan vallen we samen in slaap.
De eerste nacht in je grote bed ben je een paar keer wakker geworden. Je wist toen niet zo goed waar je was, dus je riep ons erbij. Doen we graag, geen enkel probleem. De nacht daarna werd je al minder wakker, en daarna sliep je eigenlijk al door. Wel had je gisternacht opeens een lieveheersbeestje gezien, waar je heel erg van schrok. We weten niet of je deze echt hebt gezien, of dat het een droom was, maar dat maakt voor jou natuurlijk niet uit.
Vanochtend lag je nog lekker te slapen toen ik beneden kwam. Ik liep naar de keuken om ontbijt te maken, en toen stond je opeens naast me. Ik schrok, en jij vond het prachtig. Je nieuwe kamer is daarmee ook gelijk wat leuker geworden.
Goed bezig, Ies.
Ik hou van je!
Papa