Amsterdam, 31 oktober 2018
Lieve Isa,
Het heeft een tijdje geduurd, maar we hebben voor het eerst je haar laten knippen. Het is inmiddels alweer een week of twee geleden. Je haar viel inmiddels bijna tot aan je billen. Dat vonden we allemaal heel mooi, maar hoe langer je haar is, hoe makkelijker er klitten in komen. Jij wil niks te maken hebben met de haarborstel, dus hebben we besloten om je haar toch maar wat korter te maken. Er is een centimeter of tien afgehaald door je tante Vief. Het ziet er top uit, en je hebt minder last van klitten.
Het knippen zelf ging heel goed. We hadden een tablet voor je neus gezet, dus je bewoog nauwelijks en vond alles best. Omdat het nog een warme, zonnige dag was, en we in de tuin van Opa Erik en Oma Thea zaten, zat jij daar in je blote gatje. (Je hebt nog wat plasjes in de tuin gedaan. Vond niemand erg, vooral grappig.) We hebben wat van je haar bewaard om aan je Omi te geven, die had daarom gevraagd.
Maar dat is niet alles, Ies. Niet alleen je haar is geknipt, maar verschillende dingen in huis ook. Je moeder heeft namelijk een schaartje voor je gekocht. Je vind het heel leuk en interessant. Van je moeder en mij mag je alleen in papier knippen, maar je probeert soms ook in iets anders te knippen, zoals je eigen hand, of in papa. Tot nu toe hebben we het (volgens mij) altijd kunnen tegenhouden, dus je enige slachtoffers zijn vellen papier.
En nu we het toch over creatieve uitspattingen hebben, je hebt in een poging om het huis op te vrolijken met mijn kleurenpennen op de muur getekend. Is niet erg, nu weet iedereen dat er in ons huis ook echt geleefd wordt!
Ik hou van je!
Papa