IJsselstein, 28 juni 2024
Lieve Isa,
Afgelopen week moest je een sprookje schrijven. Het was één van de opdrachten die je voor school moest doen.
En, hoewel je verhalen verzinnen heel leuk vindt, en ook heel makkelijk doet, had je hier toch wat moeite mee. De woorden kwamen maar niet uit je potlood. En dat terwijl “Saar al 3 kantjes heeft volgeschreven!”
Ik snap de frustratie. Ik schrijf zelf ook. Elke dag. En ook ik weet soms niet wat er in een verhaal moet, of gaat, gebeuren. En soms kan ik de woorden ook niet vinden. Maar ik weet wel wat over hoe je een verhaal schrijft.
Dus ik vroeg je naar je verhaal. Over wie gaat het? Over Nessi. Nessie is een lief monster. Ze is alleen maar een monster omdat haar papa en mama monsters zijn, dus is zij het ook. Maar zij is zacht en harig. Oké, en hoe denken haar vriendjes over haar? Of gaat ze een avontuur beleven? Is er een les die je iemand met je verhaal wilt leren?
Je had echt niet aan al mijn vragen wat, maar ik geloof dat je er wat mee kon.
En de volgende dag vertelde je me trots dat je je verhaal had afgeschreven, en had je het ook mee naar huis genomen. En het was inderdaad een leuk en lief verhaaltje.
Je durfde het alleen niet voor te lezen in de klas. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
Ik hou van je!
Papa