IJsselstein, 31 mei 2023
Lieve Isa,
Elke vrijdag gaan we samen naar zwemles. Ik haal je om 14.00 op uit school. Wes blijft op de BSO, dus hij hoeft niet mee naar huis, maar we zeggen hem wel altijd even gedag en we nemen zijn tas voor hem mee.
Als we thuis zijn, krijg jij wat te eten en te drinken. Een boterhammetje of een stukje fruit. Een glas water of wat ijsthee. Je krijgt elke dag natuurlijk eten mee naar school (2 boterhammen, groente en fruit), maar na school heb je toch vaak trek.
Je eet je bammetje vaak voor de televisie op. Mama is doorgaans op vrijdag thuis, dus jullie kletsen wat, terwijl ik nog een beetje werk boven.
Rond 15.00 kom ik naar beneden, met de zwemtas. Je zwemles is om 15.30. We stappen samen op de fiets. We gaan vaak op de elektrische fiets. Jij staat dan voorop, op de stang, tussen mijn armen. We doen er tien minuutjes over om bij het zwembad te komen. Onderweg kletsen we wat over je dag. Hoe school was. Wat je allemaal hebt gedaan. Over de zwemles.
In het zwembad moet je een pasje scannen. Het zwembad weet dan dat we betaald hebben voor je zwemles. Ik neem het pasje mee, en jij scant ‘m. Ik krijg dan het pasje weer terug van jou, en jij neemt het papiertje mee wat de scanmachine uitspuugt. Die moet je aan de zwemleraar laten zien.
We gaan samen een hokje in om jou om te kleden. In de winter zat de zwemtas altijd propvol, maar nu in de zomer hebben we alle ruimte.
We wachten samen even in de gang, totdat één van de zwemmeesters of -juffen alle leszwemmers komen ophalen. Dan geef ik je snel een kus, en ga jij mee zwemzaal in. Ik loop terug naar de kantine, haal wat te drinken en vaak ook een koek, en ik lees wat in het boekje dat ik heb meegenomen.
Rond kwart over vier loop ik terug naar de gang bij de kleedhokjes. Ik sta daar klaar met een grote handdoek, want jij hebt het altijd koud als je uit het zwembad komt. Ik zorg dat ik er op tijd ben, want misschien heb je wel goed nieuws. Dat je naar het volgende badje mag, bijvoorbeeld. Of dat de zwemles zo leuk was. Of misschien ben je wel verdrietig, omdat je nog niet naar het volgende badje mag, terwijl je dat zo graag wil. In ieder geval: ik sta klaar.
Afgelopen week had ik een afspraak in Leiden tijdens jouw zwemles. Een vriend van me gaf zijn oratie. Hij werd professor bij de universiteit in Leiden.
Ik heb bijna 40 weken klaargestaan met de handdoek. En de ene week dat ik er niet ben, ga jij door naar het volgende niveau. Vanaf deze week mag jij met een shirt met lange mouwen zwemmen.
Jij was natuurlijk supertrots, en ik een beetje jaloers op mama dat ze dit moment met je mocht delen.
Maar goed. Je bent er nog niet. Je hebt nog een badje te gaan, voordat je mag afzwemmen. En ik zorg wel dat ik daar sta, met de handdoek, zodat ik degene ben die jouw gezicht ziet als je dat nieuws vertelt.
Ik hou van je!
Papa