IJsselstein, 27 maart 2023
Lieve Isa,
Het lijkt erop dat kleding een belangrijke rol in je leven speelt en zal spelen. Als zelfrespecterende zevenjarige, kom je natuurlijk om in de kleren. Mama is daar mede schuldig aan, want die koopt een hoop kleren voor je. Je had zo veel jurken, dat mama en jij afgelopen weekend ze allemaal hebben bekeken, en meer dan de helft hebben weggedaan. Nu puilt je kledingrek niet meer uit, en kan je daadwerkelijk zien welke jurken je hebt. De jurken die je niet meer wil, die leggen we even opzij, en die kunnen we dan vast wel aan iemand geven.
Maar, het gaat niet alleen om je eigen kleren. Mama heeft ook een stapel kleren, en die wil jij ook graag aan. En als je ze dan aan hebt, dan wil je dat allemaal aan mama en aan mij laten zien. Dus dan krijgen we een modeshow.
Ik denk dat we ondertussen elke week wel een modeshow van je krijgen. Je hebt mama’s trouwjurk aangehad, en galajurken. Zomerjurken ook. Je bent nu zo lang dat mama’s kortere jurken precies tot aan jouw enkels vallen. We maken de jurk dan vast met een koordje, zodat het niet te wijd zit. En het staat je allemaal superleuk natuurlijk. Zeker met alle plechtige poses die je erbij doet.
Vandaag is Imani komen spelen. Drie keer raden wat jullie wilden spelen. Precies, een modeshow. Dus jullie snel naar jouw kamer, daar allebei één van jouw jurken aangetrokken, en daarna snel naar boven, waar ik zit te werken. “Papa, je moet eerst kinderen voor kinderen opzetten.” Ik doe dat braaf. De muziek gaat aan, en jullie nemen twee plechtige stappen naar voren, voordat jullie allebei beginnen te dansen en te springen. Wes doet ook vrolijk mee.
Zou je misschien over 12 tot 15 jaar over een catwalk lopen? We gaan het zien!
Ik hou van je!
Papa