IJsselstein, 12 oktober 2022
Lieve Isa,
Je bent begonnen met het schrijven van korte verhaaltjes. Op school kan je al oefenen op een magnetisch bord. Met kleine magneten, waarop de letters staan, kan je woorden maken. En van die woorden maak je dan natuurlijk een verhaal.
Je kwam afgelopen week al terug met een verhaaltje. Dat had je op zo’n magnetisch bord gemaakt, en juf Saskia had het voor je gekopieerd. De kopie kon je meenemen.
En dat smaakte naar meer. Je vroeg eergisteren of je een verhaaltje mocht schrijven op mijn laptop. Ja, natuurlijk mag dat. Dus jij bent gaan zitten en vrolijk gaan typen.
Vervolgens horen we een half uur lang. “Hoe schrijf je dit woord?” “Is dat met de v of met de f?” “Hoeveel a’s zitten er in gaan?” en zo door, en zo door. We mochten je vaak helpen, maar we mochten dan niet naar het verhaaltje kijken. Alleen het woord wat je aan het typen was.
En dan, een tijdje later, mogen we je verhaaltje lezen. Jij heel trots. Wij natuurlijk ook. Je hebt geschreven over Wes en jij, samen in het bos, die met dieren spelen. Het tweede verhaaltje ging over dat jij met je vriendinnen in een kasteel in de wolken speelde.
Samen bekijken we elk woord. Je wilt al lange woorden gebruiken, maar die zijn ook moeilijk om goed te schrijven. We kijken ernaar, en verbeteren waar het nog niet goed ging. Dus de spelling is van ons, maar het verhaal is helemaal van jou.
Dan sla ik de verhaaltjes op. Je hebt nu je eigen mapje op m’n laptop. Als je meer verhaaltjes schrijft, komen die er ook in te staan.
Superleuk meid!
Ik hou van je!
Papa