IJsselstein, 16 september 2022
Lieve Isa,
Het gaat snel met je tanden. Het lijkt alsof ze nu allemaal tegelijk uit je mond vallen. Nouja, vallen. Jij bent hard-core en trekt ze gewoon zelf uit je mond als ze los genoeg zitten.
Ik zocht even op wanneer je je laatste tand had gewisseld, en ik zag dat je drie maanden geleden je vierde tand was verloren. Afgelopen week hebben we de zevende tand in je tandendoosje mogen doen. Het gaat dus rap, rap, rap.
Jij was natuurlijk weer helemaal trots. En dat begrijp ik. Je tanden wisselen naar je grotemensengebit is ook iets belangrijks. Jij voelt je dan heel groot. En dat is heel leuk om aan je te zien!
Je had wel één zorg: hoe wist de tandenfee nou dat jij weer een tand had gewisseld? Je wilde wel graag wat centjes onder je kussen de volgende ochtend, maar daar had je de tandenfee voor nodig. En als zij niet zou weten dat jij weer een verse tand voor haar had, hoe zou je dan je centjes krijgen?
Nou, geen zorgen. Wij laten het haar wel weten. “Echt waar? Hoe dan?” Nou, lieve meid. Toen jij werd geboren, hebben we in het ziekenhuis van de dokter een briefje gekregen met daarop het telefoonnummer van de tandenfee. Dat kunnen wij bellen of een berichtje naar sturen op het moment dat jij tanden gaat wisselen. Dat briefje hebben we al die jaren goed bewaard, en nu kunnen we het eindelijk gebruiken.
Jij luistert en knikt. Klinkt logisch. Vrolijk ga je naar bed. En, inderdaad, de volgende ochtend liggen er wat centjes in je tandendoosje. Mama en ik worden wakkergetoeterd door jouw enthousiasme.
Ik hou van je!
Papa