IJsselstein, 27 september 2021
Lieve Isa,
Afgelopen vrijdag was het zover! Je twee voortanden aan de onderkant stonden al een tijdje hartstikke scheef. Je kon ze met je tong zelf helemaal naar voren duwen. Dat zag er trouwens wel eng uit. Donderdag waren we bij de tandarts, en die probeerde ze stiekem eruit te trekken, maar dat wilde je niet. De tandarts zei wel dat je tanden er binnen twee dagen uit zouden zijn. En dat klopte!
De eerste tand was vrijdagochtend helemaal los. Jij was net opgestaan en begonnen met je aankleden. Mama en ik waren allebei beneden toen jij riep dat je tand eruit was! Dus ik rende helemaal blij en trots naar boven om het te bekijken. Nou, echt eruit hoor! Ik wilde je al meenemen om het aan mama te laten zien, maar dat wilde je niet. Je wilde je eerst aankleden. Prioriteiten he?
Nou, wij allemaal trots. Foto maken en naar de familie sturen. Tand netjes in een doosje gedaan. Dat doosje heb je mee naar school genomen om aan iedereen te laten zien.
De tweede tand kwam vrijdagavond los. We waren pizza aan het eten, en opeens draaide jij je om en zei je “Papa, m’n tand is weg!” En dat klopte. Je andere tand was ook weg. Nergens te bekennen. Dus we denken dat je ‘m per ongeluk hebt ingeslikt. Dus we moeten je poep in de gaten houden, willen we ‘m nog vinden. (Maar het is inmiddels maandag, dus ik denk dat we die tand hebben doorgespoeld.)
Goed, wij dus weer helemaal trots, Nog meer foto’s maken. Opa Erik bellen. Oma Elma bellen. Gebrek aan tanden laten zien. Jij vindt het heel leuk om te laten zien dat je tand nu tussen je tanden past. We hebben zaterdagavond nog geprobeerd om er een frietje tussen te steken, en dat lukte ook.
We kunnen je grotemensentanden al zien zitten. Ze komen rustig omhoog.
Mijlpaal weer dus.
Ik hou van je!
Papa