Den Haag, 6 juli 2020
Lieve Isa,
Je was je roze jas kwijt. En je roze sneakers. En één sandaal. Dat was allemaal een beetje onhandig. Want je roze jas is heerlijk in het weer wat we de afgelopen dagen hebben: niet koud, maar wel met wind en regel. Maarja, die kon je niet aan, want je was ‘m kwijt. Je hebt dus veel in je bodywarmer rondgelopen.
Je sneakers waren je favoriete schoenen. Je kon er heel hard op rennen. Maarja, je kon ze niet aan, want je was ze kwijt. Je hebt dus op laarzen gelopen, en op andere sneakers, en op sandalen.
Behalve dat ene paar sandalen, want daar ben je één sandaal van kwijt. Ik had je naar school gebracht met twee sandalen, en ik kreeg je terug met één. Wat er met die laatste sandaal was gebeurd? Geen idee.
Nu hadden je moeder en ik wel een idee wat er met je jas en je schoenen aan de hand was. We hadden ook een heel goed idee waar ze waren: in je luizentas op school. Maar als we je vroegen om op school in je tas te kijken, kregen we bij het ophalen elke keer hetzelfde antwoord van je: “Nee hoor, ze zitten echt niet in die tas. Ik heb echt gekeken.”
Nu net heeft mama je van school gehaald. En wat had je aan? Je roze jas! En wat zat er in je tas? Je roze sneakers! Waar je ze had gevonden? In je luizentas.
Toch vreemd dat ze daar opeens wel in zaten.
Ik hou van je!
Papa