Amsterdam, 27 januari 2020
Lieve Isa,
Je bent nog wat te jong voor een eigen telefoon, ook al zou je er wel graag één willen. Je weet namelijk dat als je een eigen telefoon hebt, dat je Youtube kan kijken. Dat mag je niet zo vaak. Op de tablet hebben we de app eraf gegooid. Toen je daar achter kwam, was je wel even teleurgesteld in ons.
Maar een telefoon is natuurlijk oorspronkelijk om mee te bellen. Je begrijpt inmiddels al een paar jaar dat als je met iemand belt, je in de telefoon praat, en de ander dan terugpraat. Je belt dan ook soms met mij of met je moeder.
Een tijdje geleden heb je een oude telefoon van je moeder gevonden. Deze doet het al tijden niet meer, dus het is gewoon speelgoed. Soms zeg je dan dat je iemand belt. Je praat een beetje in de telefoon, en je bent weer klaar. Maar afgelopen weekend hadden we wel een hele serieuze situatie. Je hebt namelijk de politie gebeld! Dit gebeurde er:
Jij kwam erachter dat Wes in zijn loopstoeltje op één van je puzzelboekjes was gaan staan. Het boekje was daarom kapot. Jij pakte je telefoon en zei het volgende: “Hallo, politie? Wes heeft mijn boek kapot gemaakt. Wes is een boef.” Toen zei je heel vrolijk tegen mij dat de politie onderweg was om Wes op te komen halen. Later vond je Wes toch wel weer lief, dus heb je de politie weer gebeld om ze te vertellen dat het niet meer nodig was.
Een heel avontuur dus.
Ik hou van je!
Papa