Amsterdam, 6 januari 2020
Lieve Isa,
Schreef ik afgelopen week dat je broertje een beetje ziek was, kreeg jij de dag daarna last van vanalles. Vlak voor Oud en Nieuw begon je je niet zo goed te voelen. Overdag voelde je je nog goed, maar ‘s avonds kreeg je opeens koorts. Je voelde je een beetje suf. Ook vertelde je mama heel vaak dat je haar lief vindt. Dat vinden we natuurlijk heel leuk, alleen jammer dat je ziek was. We hebben je wat tegen de koorts gegeven en je in je bed gelegd.
‘s Nachts werd je opeens wakker. Je had weer koorts en heel erg last van je oor. We hebben je nog iets tegen de pijn gegeven, en je bent toen weer in slaap gevallen.
De dag erna voelde je je weer kiplekker. Je had lekker geslapen, en je had nergens last van. Iedereen blij. ‘s Avonds ging het ook goed, dus we dachten dat het over was.
Maar de dag daarna, oudjaarsdag, kwam het weer terug. ‘s Avonds kreeg je weer koorts en last van je buik. Je bent vroeg naar bed gegaan, en werd weer wakker met last van je oor. Toen wij gingen slapen, rond een uur of 2 ‘s nachts, hebben we je nog wat water gegeven en een pilletje tegen de pijn. Rond half drie moest jij daarvan overgeven. We hadden dus niet een al te best begin van het nieuwe jaar.
1 januari was een feestdag, dus de huisarts werkte niet. We zijn daarom op 2 januari naar de huisarts gegaan. ‘s Nachts had je weer last van je oor en van koorts. De dokter keek even in je keel: opgezwollen klieren achter in je keel. Ook keek ze even in je oor: oorontsteking. We hebben wat antibiotica voor je gekregen. Die hebben we snel opgehaald en toen heb je je eerste dosis gekregen. Je vindt het niet lekker, maar je drinkt het braaf op. Je moet drie keer per dag een slok nemen, totdat het flesje op is.
Gelukkig werkte het snel. Diezelfde avond sliep je al rustiger, en de dag daarna sliep je weer als vanouds, zonder last van je oor. Nu moet je tot donderdag je medicijn blijven slikken, en dan is het voorbij. Hopelijk ben je dan gezond voor de rest van het jaar.
Ik hou van je!
Papa