Waalre, 5 juni 2017
Lieve Isa,
Vorige keer schreef ik heel trots dat je kan lopen. Je kan het nog steeds, maar ik denk dat ik je misschien een beetje teveel gepusht heb. Je hebt namelijk geen zin om voor me te lopen. Als ik je overeind zet, zak je gelijk naar je knietjes. Ik geef je dus een paar daagjes rust voordat ik weer met je ga oefenen. Misschien dat je in de tussentijd het zelf wel weer wil.
We zitten dit Pinksterweekend bij je grootouders in Waalre. Je hebt er afgelopen week al een een paar nachtjes gelogeerd, maar dat vind je helemaal niet erg. En je opa en oma vinden het ook supergezellig! We doen het lekker rustig aan deze daagjes. Jij doet lekker je eigen ding, klimt over mensen heen, wil opgetild worden, speelt met water en eet aardbeitjes. Je bent ook in bad geweest met je opa en oma, wat je heel gezellig vond. En, oja, je hebt je moeder en mij elke dag heel vroeg wakker gemaakt. Vanochtend was het kwart over zes. (Maakt niet uit, je bent nog steeds een schatje.)
Mama en ik hebben zaterdag nog een filmpje gepakt (Pirates of the Caribean 5, hoef je niet te zien), terwijl je opa, oma, ome Koen en tante Vief oppasten. Op zondag heb jij nog een boswandeling gemaakt met opa Erik en oma Thea. Voor de rest is er eigenlijk vrij weinig gebeurd dit weekend. Jij hebt lekker veel geslapen. Dat mag ook wel eens.
Ik hou van je!
Papa