Den Haag, 9 april 2017
Lieve Isa,
Ik wilde beginnen met schrijven dat er niet zo veel is veranderd, de afgelopen anderhalve week. Dat klopt natuurlijk niet. Je moeder en ik staan gewoon te dicht op de veranderingen om ze op te merken. Je bent namelijk de afgelopen twee weken gaan klauteren! Je kan nu zelf via de poef op de bank klimmen (en er gelukkig ook weer af) en, als je moeder en ik niet goed opletten, zit je ook opeens op de vijfde trede van de trap. Je hebt een maniertje gevonden om je beentje hoog genoeg op te tillen om op hogere meubels te klimmen. Het wordt duidelijk tijd om een traprekje te installeren.
Verder heb je natuurlijk ook weer heel veel meegemaakt de afgelopen week. Vorig weekend zijn we met z’n drietjes bij opa Erik blijven logeren. Je oma had haar zussenweekend, dus die kwam zondagmiddag pas weer terug. (Ze was toen wel heel blij om je nog even te zien, voordat we weggingen.) Jij en je moeder zijn vrijdagavond al naar Waalre gegaan, en ik kwam de volgende middag. Toen ik aankwam, ben ik gelijk met je moeder en je opa naar de film gegaan. Ome Koen en tante Vief die vonden het geen enkel probleem om even op jou te passen.
Zondag zijn we weer naar huis gegaan. Dat duurde voor jou niet zo heel lang. Maandag ben je wel naar het kinderdagverblijf gegaan, maar dinsdag ben je weer met je moeder naar Waalre afgereisd. Oma Thea kon woensdag niet op komen passen, omdat je opa dinsdag aan z’n knie werd geopereerd. We hebben toen afgesproken dat jij van dinsdag tot donderdag bij je opa en oma in Waalre zou logeren. Mama is je dinsdag gaan brengen, en ik heb je donderdag opgehaald. Dinsdag hebben je mama en je oma nog een leuk bankje voor je gekocht, waar je op kan zitten, en waar je spulletjes in kan opbergen. Daar ben je natuurlijk ook opgeklauterd, en gelijk vanaf gedonderd. Daar was natuurlijk niks aan.
Donderdag was je heel blij om mij te zien. En ik ook dat ik jou weer zag. Je moeder en ik merken dat we het heerlijk vinden om even wat rust te hebben, maar als je meer dan een paar uur weg is, dan vinden we dat toch wel ongezellig. Toen ik je zag, heb ik je moeder gevideobeld, zodat zij je ook even kon zien. Toen we uiteindelijk de trein terug pakten, ging het mis. De trein reed niet verder dan Tilburg, dus we moesten een uur omreizen. Daar was jij uiteindelijk ook wel klaar mee. Gelukkig waren we rond 8 uur ‘s avonds thuis, en toen kon je met mama knuffelen.
Vrijdag ging je weer naar het kinderdagverblijf, en dit weekend hadden we zowaar een weekendje waarin niks gepland stond. We hebben dus veel met z’n drietjes gedaan. Vandaag scheen het zonnetje en zijn we door de duinen gefietst. Jij vond het allemaal razend interessant, maar werd uiteindelijk toch wel moe. Op de terugweg zijn we even bij het Abrikozenplein gestopt, zodat jij nog even kon schommelen. Dat vond je ook heel leuk. Toen we thuis waren, hebben we jou wat te drinken gegeven, en hebben we je op bed gelegd. Toen bleek dat je helemaal niet wilde slapen. Het is nu drie uur later, en je bent nog steeds wakker. Je bent een beetje melig. Je vindt alles leuk, en je bent lekker actief bezig. We gaan zo nog even saampjes in bad, en dan ga je weer naar bed. Ik denk dat mama en ik weinig van je zullen horen vannacht.
Ik hou van je!
Papa